Kinderboek van de Maand - Juli 2025

Een prachtige oproep om te onthaasten!

De meeste prentenboeken worden gemaakt voor jonge lezers vanaf drie jaar, maar sommige boeken hebben een boodschap die zeker ook voor grote mensen bedoeld is. Terwijl de wereld voorbij raast is een reactie op onze vlugge wereld, waarin we steeds meer willen, maar steeds minder de tijd nemen om te genieten van wat we hebben.

Billie is een hond. Hij kijkt naar buiten en ziet ineens een vlinder voorbij vliegen. Nog nooit heeft hij zoiets moois gezien en hij weet zeker dat niemand dit wil missen. Hij gaat naar buiten om de mensen te wijzen op de mooie vlinder. Maar niemand heeft aandacht. Iedereen is vooral druk met z’n eigen wereldje en heeft geen oog voor wat er om hun heen gebeurt. Hoe kan Billie hun aandacht krijgen?

Terwijl de wereld voorbij raast is een oproep tot onthaasting en bewustwording. De wereld heeft allerlei mooie dingen om te ontdekken, maar daarvoor moet je wel eerst uit je bubbel komen. Even stoppen met alles, even stil staan en de wereld om je heen bewonderen.

De illustraties zijn kleurrijk en prachtig. Ze tonen een gejaagde, drukke wereld en daar doorheen Billie en de vlinder die onzichtbaar lijken voor iedereen behalve de lezer. Een visueel spektakel van twee werelden, die uiteindelijk met elkaar moeten botsen. Want dat die botsing komt, is onvermijdelijk.

Een prachtige oproep om te onthaasten!

Tijgerstrijder is een stoer boek waar je moeiteloos doorheen zult vliegen

De zomervakantie staat voor de deur. In de winkel merken we dat ouders en kinderen langskomen om boeken uit te kiezen die ze echt voor hun lol willen lezen. Even geen verplichte kost en gezeur over leesvaardigheid, maar een lekker boek om heerlijk los te gaan. En dan is Tijgerstrijder het ideale boek. Het is een zeer vet verhaal, vol actie, avontuur en draken, met veel vaart en loeispannend!

De opa van Jack vertelt altijd verhalen over het Jaderijk. Verhalen vol magische figuren, helden en avonturen. Jack vindt dat geweldig, maar gelooft er natuurlijk niks van. Totdat hij een oude Chinese munt krijgt van zijn opa. Het is geen gewone munt, want hiermee kan Jack naar het Jaderijk gaan.

Hij ontdekt dat zijn opa en zijn overleden vader Tijgerstrijders zijn. Zij moeten het Jaderijk en onze wereld beschermen tegen slechte wezens. En nu is het de beurt aan Jack om deze rol over te nemen. Maar voordat hij ook maar heeft kunnen beginnen met trainen, wordt hij al uitgedaagd om samen met prinses Li te strijden tegen de Drakenkoning. Gelukkig krijgt hij hierbij hulp van de magische dieren van de Chinese dierenriem, de sterrenbeelden van China.

Grote letters en mooie illustraties maken het vooral voor jonge lezers vanaf ongeveer 9 jaar een plezier om te lezen. Tijgerstrijder is een stoer boek waar je moeiteloos doorheen zult vliegen. En het goede nieuws is dat deel twee er bijna aan zit te komen. Ik ben in ieder geval fan van deze serie.

Kom binnen, als je durft! is een lekker boek voor de zomervakantie.

Jeugdboeken worden steeds creatiever en speelser, en lezen daardoor actiever en vrolijker. De nieuwste trend is het omdraaiboek. Je begint heel gewoon aan het begin, maar halverwege moet je het boek omdraaien en achterin verder lezen. Dat gebeurt niet zonder reden, want op deze wijze stap je als lezer samen met de hoofdpersoon in een hele nieuwe wereld. Het is dus een beetje een 3D-effect op papier.

Kom binnen, als je durft! is grappig, gek, spannend en soms een beetje chaotisch. Verwacht dus lekker veel vaart. Ideaal voor lezers die snel verveeld raken.

Ben is net verhuisd en gaat naar een nieuwe school. Dat zou op zich niet erg zijn, maar als je moeder je brengt en je keihard lepeltje noemt, haar koosnaampje voor Ben, dan is het niet zo vreemd dat Ben al meteen het sukkeltje van de school wordt. Van schaamte duikt Ben de wc in en daar verschijnt een deur naar een andere wereld. Dat wordt het begin van een raar avontuur met een monster cavia, vliegende pizza’s en springende bergen.

Op de meest ongelegen momenten verschijnt de deur, en het leven van Ben komt volledig op z’n kop te staan. Maar waarom gebeurt dat allemaal nu juist bij hem? Ben blijkt uitgekozen te zijn om de wereld te redden. Maar waarvan en hoe is voor hem een groot raadsel. Misschien heeft het wel iets te maken met een vreemde app die op onbekende wijze op de mobieltjes van allerlei kinderen is verschenen.

Kom binnen, als je durft! is een lekker boek voor de zomervakantie. Even geen moeilijk gedoe, maar gewoon een paar uurtjes plezier. En wees niet bang, het worden geen bladzijdes vol lange teksten, maar een heerlijke mengeling van verhaal en plaatjes. Zeer vermakelijk!

Het wordt nu echt eens tijd dat deze schrijver door gaat breken bij het grote publiek.

Vorig jaar tipte ik het boek Voel van Marcel Vaarmeijer. Hoewel ik niet snel een vervolgdeel zal kiezen als Libris-tip, doe ik dat in dit geval en zonder enige twijfel. Er zijn weinig Nederlandse schrijvers die op zulk uitmuntende wijze boeken kunnen schrijven die op de rand liggen van een YA- en een volwassen roman. Deze tweeluik, die elk met gemak afzonderlijk gelezen kunnen worden, is een ideale opstap naar volwassen literatuur en zou naar mijn mening op menig leeslijst voor de middelbare school mogen voorkomen.

Eetje en Ducky dragen beiden de last van hun verleden. Elk worstelt met de band tussen hen en hun ouders. Ze staan op het punt om eindexamen te doen, nadat ze het jaar ervoor hun examenjaar volledig verknald hebben. Dit jaar hebben ze hard gewerkt en kunnen ze niet wachten om de school af te ronden.

Eindelijk lijkt alles goed te gaan en hebben ze samen hun leven op orde. Maar wanneer Eetje ernstig ziek blijkt te zijn, lopen ze opnieuw tegen de grenzen van hun geluk op. En daarbij komt ook nog eens het verleden weer naar boven. Maar juist degene die van alle personen in het boek het meest te beklagen is, biedt Eetje hoop en de moed om de confrontatie met oud zeer aan te gaan en zichzelf eindelijk echt te bevrijden.

Marcel Vaarmeijer beschrijft de littekens van het leven op een zachtaardige manier, maar verliest zich nergens in sentimenteel gedoe. De toon is serieus, maar vaak ook onbezorgd en vrolijk, waardoor het niet zwaarmoedig wordt. Op een bepaalde manier lijkt Vrij een reflectie te zijn van zijn eigen littekens en zijn worsteling met de herinneringen aan zijn eigen moeder. En wellicht is dat juist waarom het zo overtuigend en pakkend is, naast het feit dat hij gewoon verdomd goed schrijft en weet wat hij wil vertellen en tot de laatste hoofdstuk grip houdt op het verhaal.

Het wordt nu echt eens tijd dat deze schrijver door gaat breken bij het grote publiek.